معاون محترم هماهنگی امور عمرانی استانداری سیستان و بلوچستان از کاهش ۴۵ درصدی تلفات جادهای در نوروز امسال خبر داده و در نگاه اول، این آمار ممکن است امیدوارکننده به نظر برسد، اما آیا واقعاً بهبود ایمنی جادهها باعث کاهش تلفات شده است یا کاهش سفرها؟
ابتدا باید توجه داشت که نوروز امسال با ماه مبارک رمضان همزمان شد. بسیاری از مردم استان، که عمدتاً روزهدار بودند، ترجیح دادند در خانه بمانند و از سفرهای طولانی خودداری کنند. از سوی دیگر، مشکلات اقتصادی شدید و هزینههای سرسامآور سفر، انگیزه مسافرت را برای بسیاری از خانوادهها از بین برد. حتی اگر کسی تصمیم به سفر میگرفت، مشکل بنزین به عنوان مانعی جدی مقابل او قرار داشت. صفهای طولانی و کمبود سوخت، خود دلیل روشنی برای کاهش تردد جادهای است.
بنابراین، کاهش تلفات جادهای در نوروز امسال را نمیتوان بهبود شرایط جادهای یا افزایش ایمنی راهها دانست. جادههای استان همچنان خطرناک و مرگبارند. هر روز اخبار تلخ از تصادفات شدید و از دست رفتن جوانان این دیار شنیده میشود. مسئله اینجاست که چرا مسئولان به جای ارائه آمارهایی که بیشتر حاصل کاهش سفرهاست، به فکر ارتقای زیرساختهای جادهای نیستند؟
سالهاست مردم استان از مسیرهای یکبانده و غیراستاندارد رنج میبرند. تصادفات مکرر و از دست رفتن جان عزیزان به یک معضل همیشگی تبدیل شده و دو بانده کردن جادهها و بهبود وضعیت راهها، مطالبهای است که تاکنون پاسخ مناسبی دریافت نکرده است.
به جای افتخار به آمارهای کاهش تلفات، بهتر است مسئولان به فکر ایمنسازی جادهها باشند. این کاهش، بیشتر ناشی از کاهش تردد است، نه بهبود وضعیت. تا زمانی که جادهها همچنان ناامن باشند، هرگونه کاهش تلفات تنها یک آمار گذرا خواهد بود و نه یک موفقیت واقعی.
