در روزگاری که فشارهای اقتصادی و اجتماعی، نفس مردم را به تنگ آورده است، نقد و مطالبهگری نه از سر مخالفت، بلکه از سر درد و دلسوزی برمیخیزد. رسانههای مردمی در جنوب سیستان و بلوچستان، رسالتی جز بازتاب صدای مردم و بیان مشکلات جامعه ندارند؛ هدفشان نه حاشیهسازی است و نه تخریب، بلکه گشودن راهی به سوی اصلاح، شفافیت و پیشرفت است.
مسئولان در نظام جمهوری اسلامی ایران، بر اساس قانون و باور دینی، خادمان مردم هستند؛ این شعار نیست، وظیفهای الهی و قانونی است. بنابراین، باید با سعهصدر، نقدها را بشنوند و از آن برای بهبود عملکرد خود بهره گیرند؛ نه اینکه در برابر منتقدان، بلاگرها یا فعالان رسانهای، برخورد و پروندهسازی در پیش بگیرند.
فضای مجازی امروز، آینهی روشن مطالبات مردم است. اگر درِ اتاق مسئولان بر روی گزارشها و صدای مردم بسته بماند، مردم ناگزیرند حرف خود را در این فضا فریاد بزنند. و آنگاه، مسئولان موظفاند پاسخگو باشند.
تعامل سازنده میان رسانه و مسئول، کلید توسعه و اعتماد اجتماعی است. رسانه چشم بینای جامعه است؛ اگر این چشم نادیده گرفته شود، خدمترسانی نیز در تاریکی فرو میرود. از مسئولان انتظار میرود که از حاشیهسازیهای بیثمر فاصله بگیرند و با صداقت، بیمنت و با عشق، به مردم خدمت کنند.
مردم ما حق دارند؛ حق دارند که شنیده شوند، مطالبه کنند و پاسخی شفاف دریافت نمایند. هدف نهایی همه ما یک چیز است: پیشرفت و آبادانی سیستان و بلوچستان.
و این هدف، تنها با همدلی، صداقت، و پذیرش نقد محقق خواهد شد.
عبدالقیوم داستان
فعال رسانهای و اجتماعی
